Παραλία Μάρτσαλο
Η παραλία Μάρτσαλο είναι μια απομονωμένη ακτή που βρίσκεται στο δυτικό άκρο των Αστερουσίων Ορέων και είναι προσβάσιμη μόνο με τα πόδια ή με βάρκα. Στην αρχή του μονοπατιού θα συναντήσετε τον βραχοσκαμμένο ναό της Παναγίας Μαρτσαλιανής, αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Από εκεί, μια σύντομη κατάβαση 20 λεπτών μέσα από ένα εντυπωσιακό φαράγγι με φοινικόδεντρα, αρωματικά βότανα και θάμνους θα σας οδηγήσει στην παραλία. Ακόμα και την υψηλή περίοδο, η Μάρτσαλο παραμένει ήσυχη λόγω της απομόνωσής της. Το όνομα της παραλίας προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει «Ασφαλές Λιμάνι», αναφορά στα σχεδόν πάντα ήρεμα νερά της.
Πρόκειται για μια παραλία με βότσαλα, με κρυστάλλινα νερά και απόλυτη ηρεμία. Στο μέσο της ακτής υπάρχει ένα απλό προβλήτα, όπου σταματούν κατά διαστήματα βάρκες από τους Καλοί Λιμένες ή τα Μάταλα. Σκιά προσφέρουν τα αλμυρίκια που φυτρώνουν κατά μήκος της παραλίας.
Η Μάρτσαλο είναι ιδανική για όσους αναζητούν απομόνωση. Ωστόσο, θεωρείται θρησκευτικός τόπος και η γυμνότητα ή ανάρμοστη συμπεριφορά θεωρείται προσβλητική προς τους ερημίτες που διαμένουν ακόμα στην περιοχή. Στην Μινωική εποχή, η παραλία χρησιμοποιούνταν ως λιμάνι, ενώ σύμφωνα με την παράδοση, ο Απόστολος Παύλος δίδαξε εδώ τον Χριστιανισμό.
Φαράγγι Μάρτσαλο
Το φαράγγι της Μάρτσαλου έχει μήκος περίπου 2 χιλιόμετρα και θεωρείται ένα από τα ομορφότερα της Κρήτης. Διασχίζει απότομους βράχους και σπηλιές όπου έζησαν ερημίτες και ασκητές.
Η βλάστηση είναι πυκνή, με φοινικόδεντρα, πικροδάφνες, ελιές, χαρουπιές και πρίνους. Η διάσχισή του είναι σχετικά εύκολη, εκτός από το απότομο κατέβασμα από τον ναό μέχρι την κοίτη του φαραγγιού.
Για να φτάσετε στην είσοδο του φαραγγιού, ακολουθήστε τον χωματόδρομο που ενώνει το Μοναστήρι της Οδηγήτριας με το Λιθινό. Υπάρχει σχετική πινακίδα που θα σας καθοδηγήσει προς τη Μάρτσαλο. Στη διαδρομή θα δείτε μια πέτρινη δεξαμενή στην περιοχή Περιβόλι, όπου συγκεντρώνεται νερό από φυσική πηγή.
Ο ναός της Παναγίας Μαρτσαλιανής είναι λαξευμένος σε σπηλιά σε σχήμα κώνου. Έχει βάθος 8 μέτρα και ύψος 10 μέτρα. Κατά τους διωγμούς χρησιμοποιήθηκε ως κατακόμβη και εγκαταλείφθηκε μέχρι τον 19ο αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε εκ νέου από βοσκούς της Οδηγήτριας. Στο εσωτερικό βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας.